من فکر می‌کنم تصمیمی که درباره گام‌های ایران پس از مهلت ۶۰ روزه گرفته شد، تصمیم نظام بود؛ یعنی هم دولت، هم شورای عالی امنیت ملی و هم مجلس شورای اسلامی پشت این قضیه بودند.
ما احساس می‌کنیم اروپایی‌ها با آمریکایی‌ها یک تقسیم کار کرده‌اند؛ این‌گونه که از یک سو آمریکایی‌ها خیلی شفاف، افراطی و قلدرمآبانه از برجام خارج شوند، ما را تهدید کنند و به ما فشار بیاورند و از سوی دیگر اروپایی‌ها مدام ما را در موضع انفعال قرار دهند و گفتمان‌درمانی کنند که برجام، چیز خوبی است و در آن بمانید؛ اما در لابه‌لای صحبت‌های‌شان رگه‌هایی از تهدید و همراهی با آمریکا می‌بینیم، به ویژه در زمینه مسائل دفاعی، موشکی و منطقه‌ای، می‌بینیم که دقیقاً همانند ترامپ موضع می‌گیرند.
برای نمونه، «هایکو ماس» وزیر خارجه آلمان به ابوظبی سفر می‌کند و در آنجا علیه ما موضع می‌گیرد، بعد به تهران می‌آید و می‌گوید ما نمی‌توانیم معجزه کنیم؛ این در حالی است که می‌دانیم سازوکارهای اتحادیه اروپا در همه زمینه‌ها قوی است و کمیسیون‌های مشخصی در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی، کشاورزی و نظامی دارند و این حرف‌ها دروغی بیش نیست. فقط به این دلیل این‌طور می‌گویند که ما را در حالت انفعال و معلق نگه دارند و ما نه بتوانیم پیشرفتی داشته باشیم و نه بتوانیم کاری انجام دهیم، در عین حال نیز به تعهدات خود متعهد باشیم؛ در حالی که آنها به هیچ تعهدی پایبند نباشند.
بعد از اینکه اعلام کردیم ما می‌خواهیم یک سری اقدامات انجام دهیم، در ابتدا فکر می‌کردند یک بلوف سیاسی است؛ اما وقتی دیدند ما این کار را انجام دادیم، مجدداً به رفت و آمدهای سیاسی و پیغام دادن رو آوردند. معمولاً کارهایی که می‌خواهند انجام دهند و امتیازاتی که می‌خواهند بدهند، قطره‌چکانی است. واقعاً اینستکس قطره‌ای در مقابل تعهدات اروپایی‌ها در برجام است و تقریباً ربطی هم به آنها ندارد، البته ما هنوز هم مطمئن نیستیم اینها بخواهند عملیاتی کار کنند و می‌بینیم همزمان با مطرح کردن اینستکس تهدید هم می‌کنند.
برای نمونه انگلیس، در یک تهدید خیلی مضحک می‌گوید ما از برجام خارج می‌شویم. در پاسخ آنها باید گفت شما تا الآن که در برجام بوده‌اید، چه کاری در زمینه تعهدات برجامی انجام داده‌اید؟ مگر تحریمی دیگر مانده و شما با ما معاملاتی دارید؟ صرفاً یک روابط سیاسی مختصری است که آن هم دیدیم درباره یک متهم امنیتی، انگلیس چه سناریویی را جلوی سفارت ایران در لندن راه انداخت. باید به آنها گفت ما با شما ارتباط نداشته باشیم خیلی ضرر نمی‌کنیم، این شما هستید که ضرر خواهید کرد.
بنابراین این تحرکات، افزون بر اینکه ناشی از عملکرد ما به صورت واقعی در مرحله اول بود، بیشتر ناشی از نگرانی در زمینه اجرای مرحله دوم است که ما محدودیت غنی‌سازی را که در حد 3/67 بود، برداریم و به همان 20 درصد برسانیم. اگر ما غنی‌سازی را به 20 درصد برسانیم، برای آنها خیلی نگران‌کننده است و قطعاً جمهوری اسلامی ایران این کار را خواهد کرد. در واقع همان سال که کشورهای 1+5 پای میز مذاکره آمدند، به دلیل همین رسیدن ما به غنای 20 درصد بود. کما اینکه ما یک‌شنبه هفته گذشته، از 300 کیلوگرم اورانیوم غنی شده 3/67 درصد عبور کردیم و آنها باید بدانند وقتی جمهوری اسلامی تصمیم خود را می‌گیرد، اجرایی می‌کند. این خویشتن‌داری ما، برای آنها سوءتفاهمی به وجود آورده بود که نکند ما از سر ضعف خویشتن‌داری می‌کنیم و مقداری کوتاه آمده‌ایم.
آنها باید بدانند ما در زمینه منافع ملی و منافع مردم خود شوخی نداریم، همان‌طور که درباره مسائل امنیتی دیدند که با پهپاد آمریکایی چه کار کردیم. به نظر من آنها آمده بودند اراده و تجهیزات ما را بررسی کنند که هم اراده خود را نشان دادیم که قوی و مصمم هستیم و هم تجهیزات‌مان را به رخ‌شان کشیدیم.
قطعاً دولت گام‌های تعیین شده پس از مهلت 60 روزه را برخواهد داشت و این خواست مردم است. خوشبختانه همه عقلای کشور در همه جناح‌های سیاسی بر این نکته متفق‌القول هستند. همچنین با هر گرایش سیاسی معتقدند امروز با فشاری که ترامپ وارد کرده، مذاکره سم است و با این فرد مذاکره قابل قبول نیست. به قول رهبر معظم انقلاب اسلامی، هر کسی اگر ذره‌ای عقل داشته باشد، این موضوع برایش شفاف است و نیاز نیست که یک سیاستمدار برجسته هم باشد.
